internaat
ik heb mijn eigen kamertje met mijn eigen spullen
mijn eigen kleding en mijn eigen muziek
ik heb mijn eigen foto's en mijn eigen prullen
ik heb mijn eigen telefoon en mijn eigen boeken
mijn eigen sleutels, kaarten, parfums en geld
alles wat me eigen is heb ik hier op internaat
nu moet ik alleen mezelf nog zoeken.....
ik ben druk met anderen, met lol hebben en spelletjes
met lachen en praten, roken muziek luisteren en tv kijken
en uitwisselen en beoordelen van kettingen en oorbelletjes
de hele dag door ben ik druk met van iedereen en alles
stil zitten en niks doen is er gewoonweg niet bij
maar het enige waar ik niet druk mee ben en niks mee doe
is mijn eigen gevoel, eigen verlangen en eigen behoeften
alleen s'avonds als ik in bed lig dan huil ik tot in de n8
dan geef ik toe aan mijn heimwee en het verdriet en de pijn
het gevoel van eenzaamheid omdat er niemand naar me lacht
de pijn dat ik niet meer bij mijn vrienden+familie kan zijn
de bedoelingen hier zijn goed, maar ik loop op m'n tenen
iedereen is wel aardig maar ik voel me hier echt niet thuis
het enige wat ik wil en (naar mijn gevoel)nodig heb is rust
op m'n eigen plek, eigen huis, eigen kamer en eigen familie
maar dat kan niet
want dit is leven op een internaat
of een gevangenis
dat is maar net hoe je het bekijkt
-xxx- annelieke
mijn eigen kleding en mijn eigen muziek
ik heb mijn eigen foto's en mijn eigen prullen
ik heb mijn eigen telefoon en mijn eigen boeken
mijn eigen sleutels, kaarten, parfums en geld
alles wat me eigen is heb ik hier op internaat
nu moet ik alleen mezelf nog zoeken.....
ik ben druk met anderen, met lol hebben en spelletjes
met lachen en praten, roken muziek luisteren en tv kijken
en uitwisselen en beoordelen van kettingen en oorbelletjes
de hele dag door ben ik druk met van iedereen en alles
stil zitten en niks doen is er gewoonweg niet bij
maar het enige waar ik niet druk mee ben en niks mee doe
is mijn eigen gevoel, eigen verlangen en eigen behoeften
alleen s'avonds als ik in bed lig dan huil ik tot in de n8
dan geef ik toe aan mijn heimwee en het verdriet en de pijn
het gevoel van eenzaamheid omdat er niemand naar me lacht
de pijn dat ik niet meer bij mijn vrienden+familie kan zijn
de bedoelingen hier zijn goed, maar ik loop op m'n tenen
iedereen is wel aardig maar ik voel me hier echt niet thuis
het enige wat ik wil en (naar mijn gevoel)nodig heb is rust
op m'n eigen plek, eigen huis, eigen kamer en eigen familie
maar dat kan niet
want dit is leven op een internaat
of een gevangenis
dat is maar net hoe je het bekijkt
-xxx- annelieke
Reacties op dit gedicht
| *moi*: | Donderdag, september 01, 2005 21:42 |
| hey mooi gedicht hoor annelieke. liefs stephanie |
|
| spidermh: | Zondag, augustus 21, 2005 23:15 |
| heey mop ff vol houden leuk is anders maar ik sta achter je en dat weet je ook al is het ook voor mij heel moeilijk en sta ik er tussen 2 vuren ik doe mn best love you |
|
| chocaatje: | Zaterdag, augustus 20, 2005 23:43 |
| het lijkt me heel eenzaam.Maar probeer de tijd te gebruiken voor aan jezelf te werken. Als je je mentor vertrouwd praat er dan over!! succes, liefs mieke | |
| _Potje_: | Zaterdag, augustus 20, 2005 23:05 |
| mij neefie heb ook op internaat gezeten ik zag hem nooit,vroeger zag ik hem altijd voordat hij daar in kwam,ik vind het meer een gevangenis,maar wel met goede bedoelingen,veel sterkte | |
Over dit gedicht
| Auteur: ac.annelieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||