het vuur is gedooft met water
de rook verwijnt met de wolken mee
de as raakt het zand
in mijn hooft brand het vuur aan de zee
de vonken brachten de magie
de warmte het veilige gevoel
de spreuken waren misterieus
de avond voelde lauw swoel
de sterren hebben het gezien
de maan keek toe met open mond
hoe de spreuken een verband brachten
en er iets onbekends voor je stond
de nacht is voorbij en de rituelen vergoten
slechts een herrinering blijft over
en wat zand op mijn huid
en nu de zon op gaat komen
is het tijd dat ik mijn ogen sluit
in een droom bij het vuur
terug denken aan de magie
die er altijd is, om mij heen en in ieder leven
maar die ik niet met blote ogen zie