Weer een nacht
weer een nacht
donker koud kil
eenzaam alleen
angst
uren die verstrijken
de zwarte schaduw
bedekt mijn verdriet
een schim nadert
komt dichterbij
zweet parelt
angst
dan is er een hand
op mijn schouder
dank je pap
het is goed
rust
Reacties op dit gedicht
| Cheeke: | Maandag, augustus 22, 2005 11:25 |
| Mooi, beangstigend opbouwend naar veiligheid. Prachtig geschreven. Liefs, Cheeke | |
| Janette Scharenborg: | Maandag, augustus 22, 2005 10:12 |
| schitterend geschreven meid, hou vol ik ben er voor je. Heel veel liefs Janette | |
| vlokje: | Maandag, augustus 22, 2005 07:34 |
| Heel erg mooi geschreven. liefs sylvia |
|
| Lia : | Maandag, augustus 22, 2005 06:50 |
| gevoelig neergezet..knuf,Lia | |
| Renate-td-: | Maandag, augustus 22, 2005 00:57 |
| Rakend.. prachtig geschreven Riann, liefs Renate |
|
| m@rcel: | Maandag, augustus 22, 2005 00:51 |
| intens prachtig mooi geschreven' schitterend Slaap lekker m@rcel |
|
| Rien de Heer: | Maandag, augustus 22, 2005 00:32 |
| Wat een gevoel..knap opgebuwd met een mooi einde.... Groetjes, Rien. |
|
| L.Bert: | Maandag, augustus 22, 2005 00:15 |
| Gelukkig! Prachtig en wat een spanning ontstaat er direct in het begin. Het horrorverhaal eindigt in de laatste strofe op een vredige manier. Hulde, maar laat me aub niet meer zo schrikken. | |
| Niniki: | Maandag, augustus 22, 2005 00:07 |
| Jeetje Rian, wat knap neergezet. Knuffie Nini |
|
| Fata Morgana: | Maandag, augustus 22, 2005 00:06 |
| Heel intens neergezet, mooi, groet Fata. | |
