de poorten van je hart
Ik tel de stappen
naar de poorten van je hart
enkel schaduwen achter mij
zo kil, zo zwart
ik krijg een gevoel
van verzuchting en vrijheid
gevoel van tijdloosheid
gevoel van geluk
nooit meer smart
als jij samen met mij reist
naar de poorten van je hart
naar de poorten van je hart
enkel schaduwen achter mij
zo kil, zo zwart
ik krijg een gevoel
van verzuchting en vrijheid
gevoel van tijdloosheid
gevoel van geluk
nooit meer smart
als jij samen met mij reist
naar de poorten van je hart
Reacties op dit gedicht
| lely elfje: | Donderdag, juli 20, 2006 12:08 |
| hmm, heerlijk genoten... liefs elfje |
|
| Ils Blockhuys: | Zondag, oktober 14, 2001 18:40 |
| Goede reis,Steven! Maak er een van om nooit te vergeten! Hou u goe,he!! Ils |
|
| Anouck : | Maandag, september 17, 2001 21:24 |
| Geniet van die heerlijk reis... het is de mooiste die je ooit in je leven kunt maken. Liefs Almost me |
|
| Sheena: | Maandag, september 17, 2001 20:56 |
| De reis, die je maar 1 keer in je leven maakt ... bijzonder mooi, Steven liefs, Sheen |
|
| Goverdina: | Maandag, september 17, 2001 20:39 |
| Wat zal dat een mooie reis zijn. Heel mooi gedicht. liefs Goverdina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2001 | ||
| Thema's: | ||