tussen het mais
met dat maanlicht in jou ogen
lag ik half gebogen
in jou auto.
de stilte van de nacht
was wat ons naar dat polderweggetje bracht
en sterren fonkelende als nooit tevoren.
jou adem
was het enige wat ik wilde horen.
zo zacht en teder, jou handen om mijn gezicht
donkere ogen in het licht
heel langzaam doe ik me ogen dicht
en zo vertrouwd als het voelt
zoals jij door me haren kroelt
laat me graag nog even zweven
zodat ik al mijn liefde aan jou kan geven...
lag ik half gebogen
in jou auto.
de stilte van de nacht
was wat ons naar dat polderweggetje bracht
en sterren fonkelende als nooit tevoren.
jou adem
was het enige wat ik wilde horen.
zo zacht en teder, jou handen om mijn gezicht
donkere ogen in het licht
heel langzaam doe ik me ogen dicht
en zo vertrouwd als het voelt
zoals jij door me haren kroelt
laat me graag nog even zweven
zodat ik al mijn liefde aan jou kan geven...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: waikiki | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 23 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||