vegen (uitgewist)
vegen
ik veeg
mijn verdriet weg
naar onbekende dromen
zodat
ik kan vergeven
en kan vergeten
dat ik alleen
leef
in mijn gedachten
die schreeuwen
om mijn bloed
de eenzaamheid
versnijd me
als ik met een mes
probeer uit te wissen
dat nooit iemand
me zal begrijpen
ik veeg
papieren vol
tot ik doodmoe
neerstort
in jouw liefde
de enige manier
om de ontstane littekens
te laten verdwijnen
ik veeg
mijn verdriet weg
naar onbekende dromen
zodat
ik kan vergeven
en kan vergeten
dat ik alleen
leef
in mijn gedachten
die schreeuwen
om mijn bloed
de eenzaamheid
versnijd me
als ik met een mes
probeer uit te wissen
dat nooit iemand
me zal begrijpen
ik veeg
papieren vol
tot ik doodmoe
neerstort
in jouw liefde
de enige manier
om de ontstane littekens
te laten verdwijnen
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Donderdag, december 15, 2005 14:55 |
| Hey ... 'k heb je gedichten allemaal eens gelezen! Jij schrijft goed. De beelden die je schets zeggen soms veel. Blijven schrijven jij ! Groetje, Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: A-live | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||