Mijn laatste blik naar jou…
Mijn laatste blik naar jou…
Ik kijk je nog een keer aan.
Maar je ziet me al niet meer staan.
Het doet pijn, maar ik moet je laten gaan.
Ik sluit mijn hart, ik sluit mijn ogen.
En vraag me af waarom heb je gelogen.
Ik voel me rot dat je me hebt bedrogen.
Van kleins af aan kennen we elkaar.
We stonden altijd voor elkaar klaar.
In moeilijke tijden gaf je me een steunend gebaar.
We waren vriendinnen voor het leven.
En we deden alles samen beleven.
We zouden onze vriendschap nooit opgeven.
Totdat je een vriend kreeg en ging samen wonen.
Werd het contact ongeïnteresseerde dat je toonde.
Weg raakte alles waarvan we samen dromenden.
Je had het druk en nauwelijks tijd.
We raakten uit elkaar maar nog geen spijt.
En nu is het dat ieder zijn eigen leven leidt.
Ik vind het jammer dat je niet meer open tegen me was.
Je bent heel anders geworden dan vroeger samen in de klas.
Je was open en eerlijk en vertrouwende me je geheimen tas.
Ik kijk je nog een keer aan.
Maar je ziet me al niet meer staan.
Het doet pijn, maar ik moet je laten gaan.
Ik sluit mijn hart, ik sluit mijn ogen.
En vraag me af waarom heb je gelogen.
Ik voel me rot dat je me hebt bedrogen.
Van kleins af aan kennen we elkaar.
We stonden altijd voor elkaar klaar.
In moeilijke tijden gaf je me een steunend gebaar.
We waren vriendinnen voor het leven.
En we deden alles samen beleven.
We zouden onze vriendschap nooit opgeven.
Totdat je een vriend kreeg en ging samen wonen.
Werd het contact ongeïnteresseerde dat je toonde.
Weg raakte alles waarvan we samen dromenden.
Je had het druk en nauwelijks tijd.
We raakten uit elkaar maar nog geen spijt.
En nu is het dat ieder zijn eigen leven leidt.
Ik vind het jammer dat je niet meer open tegen me was.
Je bent heel anders geworden dan vroeger samen in de klas.
Je was open en eerlijk en vertrouwende me je geheimen tas.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, augustus 25, 2005 21:39 |
| een vriendje krijgen kan in klassieke meisjestragiek meer leed teweegbrengen dan je eerder denken zou. groetje, hans |
|
| m@rcel: | Donderdag, augustus 25, 2005 19:33 |
| prachtig mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, augustus 25, 2005 18:44 |
| mooi neergezet liefs Dirk |
|
| (4me) artifex: | Donderdag, augustus 25, 2005 13:30 |
| Heel herkenbaar, het gebeurt best vaak. Het is heel jammer. Liefs, artifex. |
|
| druppeltje: | Donderdag, augustus 25, 2005 13:16 |
| jammer he dat zoiets verloren gaat, erg herkenbaar liefs drup |
|
| de nifter: | Donderdag, augustus 25, 2005 12:52 |
| tja... soms loopt dat allemaal net anders dan je zou willen |
|
| moonwoman: | Donderdag, augustus 25, 2005 11:53 |
| misschien dat ik iets voor je betekenen kan. liefs |
|
| ~bengel~: | Donderdag, augustus 25, 2005 11:16 |
| mooi geschreven groet bengel |
|
| Cheeke: | Donderdag, augustus 25, 2005 09:51 |
| Mooi, herkennend gedicht. Ik heb zonder het jouwe te lezen ook iets neergeschreven over de onzekerheid van vriendschap. Liefs en kop op! Cheeke | |
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||