pratende polonaise
elkaar napraten, elkaar nadoen
en nix of was het nou niets
(o nee, dat scheelt me drie karakters
handig met sms’en)
en nix van zichzelf
Jung als oplossing
collectief onderbewustzijn
wordt collectief vertiefd
en als je je niet gedraagt
is daar altijd weer de modepolitie
je moet toch dragen trendy
hoe wordt iemand anders nog verliefd
als een blaffende hond een roepende in de woestijn tegenkomt
kunnen ze elkaar niet horen
omdat ze beide slechts met hun eigen tekst bezig zijn
wat dat betreft zijn het net acteurs
en heel de wereld is een podium danwel toneelspel
als we iemand die er kennelijk verstand van heeft mogen geloven
en waarom zouden we niet?
bij gebrek aan beter zou je moeten weten
| de nifter: | Donderdag, augustus 25, 2005 21:12 |
| hé jongens, de obers hebben pauze pwèp pwèp... jij levert eigenlijk ook wel een constante kwaliteit nietwaar? |
|
| (4me) artifex: | Donderdag, augustus 25, 2005 19:16 |
| Maar wij doen daar niet aan mee, toch?..... Net als schaap 34. :-) Prachtig weer. |
|
| Raira (Ria): | Donderdag, augustus 25, 2005 16:49 |
| ja ik geloof dat ik hier ook stil val velen spreken tegenwoordige een andere taal maar ach gelukkig zijn er ook nog genoeg die we nog wel kunnen begrijpen je gedicht is in ieder geval duidelijk... ....wie snapt wie.... liefs Ria |
|
| Auteur: Jan Schaap | ||
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||