Het meisje met verdronken ogen
Die allerlaatste keer
schrijd je verlegen de kamer in,
donkere vegen onder je ogen.
Droefheid besmeurt eeuwige schoonheid.
Mijn zorgelijke blik valt je op en
met een fijne, gebroken glimlach
verzeker je me: alles is in orde,
en ik weet dat je liegt.
Ik zou je vleugels willen schenken.
Ik wil je zien vliegen, weg,
Weg van mij.
Weg van droefheid.
schrijd je verlegen de kamer in,
donkere vegen onder je ogen.
Droefheid besmeurt eeuwige schoonheid.
Mijn zorgelijke blik valt je op en
met een fijne, gebroken glimlach
verzeker je me: alles is in orde,
en ik weet dat je liegt.
Ik zou je vleugels willen schenken.
Ik wil je zien vliegen, weg,
Weg van mij.
Weg van droefheid.
Reacties op dit gedicht
| Faith16: | Vrijdag, september 23, 2005 21:25 |
| In 2 woorden: droevig & mooi! | |
| L.Bert: | Vrijdag, augustus 26, 2005 19:27 |
| Een droevig gedicht met een adembenemende titel. | |
| poky: | Vrijdag, augustus 26, 2005 13:19 |
| erg triestmaar mooi,poky | |
| maneschijn: | Vrijdag, augustus 26, 2005 11:56 |
| Stille glimlach ... Achter deze mooie woorden schuilt volgens mij een heel zachte, lieve persoonlijkheid! | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, augustus 26, 2005 07:02 |
| heel gevoelig gedicht liefs Dirk |
|
| Innerchild: | Vrijdag, augustus 26, 2005 06:31 |
| Triest gedicht ... maar een zaligheid om te lezen ! Mag ik me voor de rest aansluiten bij Migorui ? Liefs / Innerchild |
|
| migorui: | Vrijdag, augustus 26, 2005 01:48 |
| mijn hart sloeg zojuist een slag over...tis prachtig geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Janesh Handra | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||