Bevroren in tijd
Ik adem mijn woorden terug in
en de glazen wand tussen onze gevoelens
beslaat door de laatste warmte
als herinnering aan eens gedeeld samenzijn
Afgeschermd door liefhebbende handen
voor het boze oog van het kwaad
drink ik uit glazen zonder bodem
opdat liefde dubbel zo groot wordt
Hoe emotie kan bevriezen in tijd
en stil kan blijven staan voor eeuwig
tot een vonk uit verleden leven blaast
en een hart maant tot kloppen..
Liefde rechtvaardigt niet alles..
Reacties op dit gedicht
| sergev2005: | Dinsdag, augustus 30, 2005 00:10 |
| Ik heb het gedicht tot viermaal toe moeten herlezen om de volledige omvang te vatten. Het is mooi, nu ik denk de rode draad erin te hebben getrokken... | |
| milamber: | Vrijdag, augustus 26, 2005 23:44 |
| *sprakeloos* *ademloos* ... wauw.......! gr kerwin p.s. WAUW! |
|
| Quando: | Vrijdag, augustus 26, 2005 23:00 |
| dit is echt prachtig. echt prachtig gewoon.. liefs, |
|
| I, Lucifer: | Vrijdag, augustus 26, 2005 20:24 |
| diep onder de indruk en niet goed wetend wat te zeggen.... liefs, Luc. |
|
| m@rcel: | Vrijdag, augustus 26, 2005 19:18 |
| heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||