Versmelten vol passie

zilverwit schittert het avondlicht op het water

een mooie zwaan glijdt over die spiegel zonder gesnater

de stilte van de nachtwind doet zijn intrede

vangt met een zachte zucht elke rimpeling zonder rede.

aan de oever ontwaart de zwaan een stil figuur op mooi groen gras

ziet in de verte nog een gestalte dichter bijkomen aan zijn plas.

elk zich nog niet bewust van elkander nabijheid

brengt de wind een koele bries… beweging vol vrijheid

in het warme gras is de avondkoelte nu voelbaar aanwezig en wacht

witte zwaan zwemt nu gracieus naar zijn plek in het riet onder een treurwilg voor de nacht

nog een trillende zucht en beide figuren bewegen om verder te gaan

onder het ruisen van de treurwilgblaadjes blijft de een  voor even staan

een laatste kwaak, en de zwaan schuift zijn kop in zachte veren

een paar ogen kijkt naar die lieflijke plek en wil keren

dan…versmelten twee paar ogen even vol passie in elkaar

wind en zwaan verstaan beiden deze kosmische taal, van een nieuw ontloken liefdespaar.