ik zit op mijn bed
starend in de ronte
de tranen komen en gaan weer
denkend aan niets
jij doet me pijn
ik doe jou pijn
we doen elkaar pijn
wanneer is het afgelope
de tranen stoppen niet
het denken begint
teveel vrage in me hoofd
maar antwoorden heb ik niet
ik wil rust
maar dat kan ik niet
vrij in mijn wereld
maar gevangen zitten in haar web
nee, geen pijn en bloed
alleen in mijn hoofd
maar het is zo snel
wanneer gaat het weer stromen?
ik wil weten wat je van me denkt
maar je zegt de waarheid niet
het is zo hard, maar doe het
alles is toch snel voorbij
hoe het dan gebeurt
maar nog steeds jankend op bed