Ozzy en Pinky
Ozzy en Pinky
Ozzy was de kater
die Sas sinds twee jaar had
het arme dier, bleek later,
mankeerde nogal wat
ze bleef tóch voor hem zorgen;
gaf hem z’n prednison
medicijnen elke morgen
opdat hij beter leven kon.
Ze bleef goed voor hem zorgen;
hij sliep bij haar op bed
van de avond tot de morgen
zijn gesnurk was niet zo net.
Toen Sas was overleden
moest hij terug naar het asiel
‘k had het ’t liefst vermeden
dat hij ons ook ontviel
maar hij kón niet bij ons wonen;
bij twee katten en een hond
kon hij zich niet vertonen,
wat ik zó erg vond...
Maar nog niet zo heel veel later
kregen wij een goed bericht
met een foto van die kater;
dat was zo’n mooi gezicht!
Hij woont nu bij een meisje
precies als onze Sas
daar hij, ondanks zijn medische lijstje
voor haar de allerliefste was...
Pinky was een poesje
met zwart en heel veel wit
dat maakte haar zo’n snoesje
zeer rank en slank, vol pit.
Ze kwam een tijdje later
want Ozzy was steeds zo alleen
maar voor een vriendschap bleef die kater
stoïcijns en koud als steen..
Kleine Pinky hield van buiten,
ze is wel veel ontsnapt
door drang naar vrijheid niet te stuiten
zelfs door het bovenlicht ontsnapt
Sascha liep dan weer te zoeken:
- Ik help je uit de droom -
Pinky zat nooit in de vele hoeken
wel in een hoge boom
een beetje zieligjes te piepen,
een kleine bangelijke kat
die dan, zelfs als we riepen
voor afdaling geen moed meer had...
Ook Pinky vond een lekker ‘plekkie’:
bij een lief en warm gezin
kreeg zij haar eigen, fijne ‘stekkie’
voor een nieuw en goed begin…
Ik moet nog heel wat keren denken
aan die kater en die poes
we wilden ze niet zomaar krenken
maar moesten doen wat moest...
Ozzy was de kater
die Sas sinds twee jaar had
het arme dier, bleek later,
mankeerde nogal wat
ze bleef tóch voor hem zorgen;
gaf hem z’n prednison
medicijnen elke morgen
opdat hij beter leven kon.
Ze bleef goed voor hem zorgen;
hij sliep bij haar op bed
van de avond tot de morgen
zijn gesnurk was niet zo net.
Toen Sas was overleden
moest hij terug naar het asiel
‘k had het ’t liefst vermeden
dat hij ons ook ontviel
maar hij kón niet bij ons wonen;
bij twee katten en een hond
kon hij zich niet vertonen,
wat ik zó erg vond...
Maar nog niet zo heel veel later
kregen wij een goed bericht
met een foto van die kater;
dat was zo’n mooi gezicht!
Hij woont nu bij een meisje
precies als onze Sas
daar hij, ondanks zijn medische lijstje
voor haar de allerliefste was...
Pinky was een poesje
met zwart en heel veel wit
dat maakte haar zo’n snoesje
zeer rank en slank, vol pit.
Ze kwam een tijdje later
want Ozzy was steeds zo alleen
maar voor een vriendschap bleef die kater
stoïcijns en koud als steen..
Kleine Pinky hield van buiten,
ze is wel veel ontsnapt
door drang naar vrijheid niet te stuiten
zelfs door het bovenlicht ontsnapt
Sascha liep dan weer te zoeken:
- Ik help je uit de droom -
Pinky zat nooit in de vele hoeken
wel in een hoge boom
een beetje zieligjes te piepen,
een kleine bangelijke kat
die dan, zelfs als we riepen
voor afdaling geen moed meer had...
Ook Pinky vond een lekker ‘plekkie’:
bij een lief en warm gezin
kreeg zij haar eigen, fijne ‘stekkie’
voor een nieuw en goed begin…
Ik moet nog heel wat keren denken
aan die kater en die poes
we wilden ze niet zomaar krenken
maar moesten doen wat moest...
Reacties op dit gedicht
| poky: | Maandag, augustus 29, 2005 19:23 |
| graag gelezen,poky | |
| hiljaa: | Maandag, augustus 29, 2005 10:33 |
| mooi om te lezen! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Niniki: | Maandag, augustus 29, 2005 09:57 |
| Prachtig verwoord. knuffie Nini |
|
| Lievelingetje45: | Maandag, augustus 29, 2005 06:23 |
| Schitterend verwoord! Liefs |
|
| m@rcel: | Maandag, augustus 29, 2005 00:59 |
| heel mooi verwoord en zeer graag gelezen slaap lekker m@rcel |
|
| L.Bert: | Maandag, augustus 29, 2005 00:50 |
| En dat liep lekker Switi Lobi. Pracht vlot verhaal. |
|
| psych: | Maandag, augustus 29, 2005 00:18 |
| heel graag gelezen liefs,,elze |
|
Over dit gedicht
| Auteur: switi lobi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||