voor eeuwig in de nacht.
Doorboor dit vel met je lach
en leg mijn ziel bloot, neem mij
mee naar het stille licht dat wacht
op iemand om hem te vergezelen
zonder tranen , enkel pure trots
want hier geraakte je, rechtstaand
op de wereld van neergaan stond jij
voor zolang je het zelf wou en nu
dat je je hand leent aan de nacht
krijg jij je welverdiende rust.
-hier lig ik
slapend, dromend
van leven met gevoel
voor eeuwig.
Reacties op dit gedicht
| melissa franken: | Zondag, september 11, 2005 17:34 |
| ik ben gewoon hier naar je bent nog steeds niet je gevoel met woorden verloren als je dat heb hoef je niet te dichten en dat komt de boodschap mooier aan xxx melissa |
|
