mn hart zo...
mijn hart bloedt
mn tranen blijven lopen
t leven lijkt ellendig lang
maar vooral erg uitzichtloos
ik weet niet wat te doen
t is net of de aarde geheel verwoest is
de duisternis overheerst
alles wat ooit zo mooi was is veranderd in grauw
de zonnestralen halen me niet meer
ze worden tegen gehouden door de donkerste wolk ooit
het tafreel lijkt te onwerkelijk
zo eenzaam en haatvol
kan een hart toch niet zijn
het was nog nooit zo somber
hopelijk dat er ergens nog iets goeds overleeft
en als t sterk genoeg is
de duisternis komt verslaan
Maar ik hoop wel dat t snel is
want ik kan t bijna niet meer aan
Reacties op dit gedicht
| Lia : | Woensdag, augustus 31, 2005 17:20 |
| gelukkig fictief voor jou..knuf | |
| *Emms*: | Woensdag, augustus 31, 2005 14:57 |
| mooi maar somber gedicht.. T zet mensen aan t denken ;) Knuffel hvj |
|
| psych: | Woensdag, augustus 31, 2005 14:48 |
| heel mooi neergezet liefs,,elze |
|
| Sunflower Ria: | Woensdag, augustus 31, 2005 14:15 |
| kom maar hier krijg je van mij liefs en warme troostknuffel Liefs en warme Zonnegroet SunflowerRia |
|
| m@rcel: | Woensdag, augustus 31, 2005 14:10 |
| koppie op hoor ik zend jou even hele warme zonnestralen en hoop dat de warmte in je hart snel terug keert Knuff/liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||