sterrenhemelnacht
de sterrenpracht overleeft de dag
en kleurt sterk oplichtend de nacht
mijn hart voelt verscheurd
terwijl in de verte de krekels
in de nacht vrolijk hun lied zingen
alleen zit ik voor de pc
en peins over de zin van het leven
er waait een kleine bries
de balkondeuren staan half open
plots kom jij onverwachts binnen
en voel ik de passie in je ogen
ik krijg het warm en de kleren
vliegen rond in huis en het maanlicht
schijnt op onze naakte huid
jij neemt mij in je armen
en ik voel ik wordt bemind als een kind
dat de weg terug naar huis vind.
Reacties op dit gedicht
| Raira (Ria): | Donderdag, september 01, 2005 00:40 |
| prachtig gedicht,,,,ik kan de mooie woorden die Bert hieronder heeft staan niet mooier zeggen liefs Ria |
|
| L.Bert: | Donderdag, september 01, 2005 00:33 |
| Geniet er van. Het gedicht begon zo droevig, laaide op als een verzengend vuur en eindigt in rust als dat kind dat haar thuis heeft gevonden. Prachtig. | |
| m@rcel: | Donderdag, september 01, 2005 00:32 |
| heel mooi geschreven Slaap lekker m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moonwoman | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2005 | ||
| Thema's: | ||