Wanneer de maan de aarde kruist
Als een sneeuwvlokje in mei
dwarrelt zij door mijn gedachten
met een trage elegantie
in het ritme van haar kus.
In die rivier van broze maneschijn
omhelst zij mijn gekreukte licht,
weerspiegel ik het speelse van haar blik,
versmachten wij de wederzijdse schrik.
Vergeef me dus mijn woorden,
verpletter mijn onzekerheid,
sluit je armen rond mijn angsten
en veranker je in mij.
dwarrelt zij door mijn gedachten
met een trage elegantie
in het ritme van haar kus.
In die rivier van broze maneschijn
omhelst zij mijn gekreukte licht,
weerspiegel ik het speelse van haar blik,
versmachten wij de wederzijdse schrik.
Vergeef me dus mijn woorden,
verpletter mijn onzekerheid,
sluit je armen rond mijn angsten
en veranker je in mij.
Reacties op dit gedicht
| maneschijn: | Vrijdag, september 02, 2005 09:31 |
| Pssssssst... Je hebt hier wel een probleem, jonge*kuch*heer, want zo ongeveer elk freakje dat al ooit op een meeting is geweest kent de jongedame in kwestie ... en weet dus dat ze niet -niét- mooier is dan dit gedicht. En voor één keer hoeft dat helemaal niet te willen zeggen dat zij lelijk is ... want mijns inziens behoeft dit gedicht niet meteen meer rijptijd. Maar misschien kunt u de wereld even meedelen over welke gedeelten u zelf niet helemaal tevreden bent? Ik ben ec |
|
| Janesh Handra: | Donderdag, september 01, 2005 16:34 |
| Grrrr, ik zou die nieuwe stuff eigenlijk beter nog wat laten liggen rijpen maar goed het was het enige beschikbare voor de moment. Laat ons het erop houden dat de jonge hinde over wie dit handelt oneindig veel mooier is dan dit schrijfseltje. Tips zijn uiteraard altijd welkom. En o ja, mocht jonkvrouw Sheena ook dit zesde gedichtje kritisch bekijken dan wil ik haar meteen danken voor de bemoedigende woorden en even duiden dat ik zeer vereerd ben u de hand in vertrouwen terug te mogen dr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Janesh Handra | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2005 | ||
| Thema's: | ||