missen

missen die ik jou iedere minuut dag in dag uit
jij ging vreemd roep je tegen iedereen luid
maar je weet dat het een leugen is ik ben zo niet
jij weet dat je dat diep van binnen ziet
ik weet ook dat jij mij mist
dat het uit was had ik beslist
maar ik heb spijt van mijn woorden
woorden die jou heel diep in je hard boorden
maar als je nog echt zoveel van mij houd als ik hoor
kan ik je tog een brief sturen zonder dat ik je stoor
kunnen we het toch nog eens proberen?
wij kunnen samen van deze fouten leren?
of je moet me nu duidelijk maken van niet
ik ben niet degene die het duidelijk ziet
maar ik weet dat als we samen willen we het kunnen
al zou niet iedereen dat ons gunnen
dan zouden wij samen onbegrijpelijk veel van elkaar houden
weet je nog hoeveel kindjes we later samen wouden
en dat we samen gingen trouwen uit puur geluk
nou door andere mensen is dit gevoel nu hellemaal stuk
maar het kan opnieuw jij en ik samen een
wij samen zijn zo hard als steen
dan haalt voortaan niemand ons meer uit elkaar
terwijl ik je dan weer lang mooi lief diep in de ogen staar
ook al hou jij misschien niet van mij ik wel van jou
zoveel dat ik je echt nooit meer vegeten zou