je zegt dat we vrienden zijn,
ik wil niets liever,
maar waarom voel ik dan die afstand?
de tijd die ons duwt,
dezelfde dan die dat ons samenbracht...

ik voel nog steeds die afstand,
die koelte,
ook al probeer ik te doen zoals vroeger,
het lukt me niet,
gewoon door die stomme ruzie,
een misstap van mijn kant...
maar is verliefd worden een misstap?

geef om je,
nog altijd,
zoals toen...
maar wat is er dan gebeurt dat er afstand is?
dat we niet meer praten over koetjes en kalfjes,
dat we zo koel doen?
ook al wil ik steeds weer vriendschap...
weer men beste vriend vinden...

*sorry voor alles, voor alles wat ik je gezegd heb, voor alles wat ik verkeerd deed, echt sorry, maar voor mij ben jij nog altijd men beste vriend! hopelijk komt onze band ooit weer zo sterk terug... hoop ik echt...*