~Mijn dood~
Rode rozen
Worden op mij neergegooid
Je fluisterd lieve woordjes in mijn oor
Maar ik ben dood
Het is te laat, Jammer dat ik het niet hoor
Rode rozen
Worden op mij neegegooid
Mensen huilen, hebben verdriet
Jullie waren telaat
De kerk speelt zijn laatste lied
Een ding zal je altijd nablijven
dat is mijn lach
Of ik nu dood of leef
Het was altijd hetzelfde wat je zag
Verdriet.
Rode rozen
Worden op mij neegegooid
Reacties op dit gedicht
| ...-Denise-...: | Woensdag, september 07, 2005 20:55 |
| heej... een heel mooi gedicht..:) mijn complimenten.. liefs, Denise |
|
| moongirl1982: | Vrijdag, september 02, 2005 11:15 |
| een verdrietig gedicht.blijf nog maar even bij ons, groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ice~Butterfly | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2005 | ||
| Thema's: | ||