Regen zonder boog
Uitzicht blikt verloren
In regen zonder boog
Ik stel mezelf de vraag
Wordt het ooit nog droog
Zullen de zonnestralen
De hemel nog verkleuren
En magie laten ontstaan
Zou dat nog eens gebeuren
Wolken pakken samen
De hemel toont gebreken
De vogels in hun vlucht
Hebben het goed bekeken
In regen zonder boog
Ik stel mezelf de vraag
Wordt het ooit nog droog
Zullen de zonnestralen
De hemel nog verkleuren
En magie laten ontstaan
Zou dat nog eens gebeuren
Wolken pakken samen
De hemel toont gebreken
De vogels in hun vlucht
Hebben het goed bekeken
Reacties op dit gedicht
| arie: | Vrijdag, september 21, 2001 23:17 |
| Een hemel zonder gebrek tja dat zou niet kunnen he Catje.. als dat zo was zouden alle stemmen verstommen... We willen allen toch steeds wat anders of niet soms. Maar je hebt gelijk, regen gaat heel snel vervelen liefs,Arie |
|
| ilona krijgsman: | Vrijdag, september 21, 2001 22:02 |
| als je denkt dat het over is, hou je je aan die ene zonnestraal vast...ik weet als geen ander wat je hier duidelijk wilt maken.......zo de waarheid.....liefs Ilona xx | |
| Sheena: | Vrijdag, september 21, 2001 17:51 |
| Ik wilde eerst zeggen, pak een vliegtuig en ga ze achterna, maar ja, je weet tegenwoordig nooit, waar je dan neerstort ..... liefs, Sheena |
|
| pramodah: | Vrijdag, september 21, 2001 16:10 |
| mooi gedichtje maar niet hoopvol, ik kijk ook uit naar die regenboog.... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2001 | ||
| Thema's: | ||