Vroeger waren wij altijd bij elkaar..
Lachen lachen lachen altijd lol..
Nooit stopten dat gelacht van ons maar..
Weekend na weekend altijd bij elkaar..
En maar door blijven lachen..
Nu is dat ineens over best wel raar..
Nu zien we elkaar haast nooit meer..
Ook het lachen is voorbij..
Ik wou vrienschap met jouw vebreken..
Maar onze herrinerinen..
Die konden in mijn hooft tog niet over zijn?
Na veel gepraat zeggen we steeds..
We spreken snel weer af..
Dan komt de lol vast wel weer..
En word het wel weer hoe dat vroeger was..
Jammer genoeg komen we de afpraken niet naar..
We zeggen wel wel bellen..
Maar we doen het tog niet..
Het blijft een vaag gevoel..
En dat is gewoon soh naar..