Medusa's oog zag je misschien aankomen
Als een geruststellend lichtpuntje in de onzekere duisternis.
Geruisloos sluipt een tinteling van geluk in men breekbare hartje binnen
Als ik plots, zo snel als een regendruppel zich op de grond verspreidt, een glimp van je opvang.
Luisterend naar het rustgevende geluid dat me omringt als ik vol verwondering
In je ogen wandel, een enige rode bloem op men betonnen vloer
En dan, dan vervullen mijn gedachten zich met het blauw van de hoop...