Soms komen mijn tranen uit mijn ogen geschoten.
Niet wetend waarom.
Soms zijn al mijn tijden lastig.
Zelfs mijn woorden houden mij op en mijn verdriet neemt toe.
Soms heel soms kom je kijken hoe het gaat.
Dan komt er een zee naast me te liggen van tranen en verdriet
dan kan ik me even niet meer inhouden.
Soms sta ik naar me zelf te kijken met een blik van waarom hier,
En niet weg zal ik blijven leven in dit blijvende gevecht?
Zullen mijn tranen ophouden zullen mijn gedachten stoppen in mijn hoofd.
Zal ik laten zien wat ik waard ben aan de wereld.
En houd het op met het blijvende gevecht.
Zal ik blijven vechten in dit vreselijke gedoe.
Of geef ik de moed op.
En zullen mijn ogen sluiten van verdriet.
En zijn mijn tranen op.
En ben ik weg van dit vreselijke gevecht.