vampier
Jij was een vampier,
die zich over mij buigde.
Beet in me nek,
om mijn leven weg te zuigen
Ik voelde het bloed langs me nek.
Ik was nog bij.
Met de schrik,
ik word net zo als jij.
De slachtoffers,
die ik maken moet.
Om in leven te blijven,
voor dat kleine beetje bloed.
Ik zal leven moeten nemen,
en gezinnen zullen kapot gaan.
Waarom beet je niet door...
Want door jou moet ik zo bestaan.
Reacties op dit gedicht
| Lost Souls: | Maandag, september 19, 2005 20:58 |
| wooouuuww:| deze is zo mooi...echt waar...maar dat zijn al je gedichten...:) | |
Over dit gedicht
| Auteur: pluismuis | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2005 | ||
| Thema's: | ||