oneindige duisternis
Een ruimte zo klein, afstanden te groot.
Dag is er nacht, tijd is er dood.
Wit en zwart, overweldigend raar.
Zoekend wanhopig, nooit meer weg daar.
Door paniek beslopen, de hoop afgehaakt.
Verward en misleid, een gil geslaakt.
Een gil van wanhoop, verwarring en pijn.
Alsjeblieft mijn redder, hier moet je zijn.
Dag is er nacht, tijd is er dood.
Wit en zwart, overweldigend raar.
Zoekend wanhopig, nooit meer weg daar.
Door paniek beslopen, de hoop afgehaakt.
Verward en misleid, een gil geslaakt.
Een gil van wanhoop, verwarring en pijn.
Alsjeblieft mijn redder, hier moet je zijn.
Over dit gedicht
| Auteur: Regulus | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2005 | ||
| Thema's: | ||