Kan de mens………


Waar het grijze licht
de einder nadert,
de horizon verbuigt,
vervaagt tot nevelige verten,
zoek ik de diepte en de zin
van ons bestaan.

Het komen en het gaan
van planten, dieren, mensen,
geboorte, groei, bestaan, de wensen
om de eeuwigheid.
Het licht, de duisternis en de volledigheid.

Ben ik – zijn wij – een deel
van een onmetelijk geheel?
Of juist uitzonderlijk uniek?
Onwetendheid in deze zaken,
laat de mens verkeerde keuzes maken,
ook dat behoort tot zijn tragiek.

Uniek, tragiek zijn franjes aan het leven,
Een gegeven leven?
Zijn wij die geven,
die leven geven,
of is leven geven?

De medemens beleven?

WIL MELKER
06/07/2000