in een droom gevangen
In mijn droom gevangen.
Als in een huis zonder ramen waar geen licht door heen komt.
Branden mijn tranen op mijn wangen, terwijl mijn gegil verstompt.
Stil blijven liggen, niet bewegen. Geen kik.
Geen zuchtje adem, ik voel dat ik stik.
In mijn droom gevangen, blijf ik hangen in de eeuwige duisternis, met af en toe licht.
Voor die ene warme hand waar ik telkens voor zwicht.
Reacties op dit gedicht
| [Fighter]: | Maandag, september 05, 2005 22:12 |
| Woow.. Hier ben ik even helemaal stil van.. Super mooi geschreven!! Helaas.. die ervaring.. =( Ik heb ook misbruik mee moeten maken.. Om gedichten te kunnen schrijven.. Dan had ik het liever niet gekunt.. Maar echt goed verwoord! Als je wil praten.. Je mag me altijd mailen! xxx |
|
| miss-dark: | Maandag, september 05, 2005 20:12 |
| heel erg mooi geschreven wordt er gewoon stil van heeel mooi ... -xx- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: **fleying mind** | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2005 | ||
| Thema's: | ||