waarheen?
de zon staat hoog,
rondom haar een regenboog.
het zijn mooie kleuren,
bloemenpracht die geuren.
de vogels die fluiten,
droevig kijk ik naar buiten,
het is allemaal wel mooi,
maar ik zit vast in mijn kooi.
de kooi van verdriet en pijn ,
ik wou dat het anders kon zijn.
de zon laag,
een regenboog vaag.
grijze kleuren,
bloemen zonder geuren.
het mooie zie ik niet;
overdonderd door het verdriet.
de warme zonnestralen,
drogen mijn tranen.
moe van het strijden,
gebukt onder het lijden.
ga ik eenzaam en alleen,
ver weg ergens heen.
rondom haar een regenboog.
het zijn mooie kleuren,
bloemenpracht die geuren.
de vogels die fluiten,
droevig kijk ik naar buiten,
het is allemaal wel mooi,
maar ik zit vast in mijn kooi.
de kooi van verdriet en pijn ,
ik wou dat het anders kon zijn.
de zon laag,
een regenboog vaag.
grijze kleuren,
bloemen zonder geuren.
het mooie zie ik niet;
overdonderd door het verdriet.
de warme zonnestralen,
drogen mijn tranen.
moe van het strijden,
gebukt onder het lijden.
ga ik eenzaam en alleen,
ver weg ergens heen.
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Dinsdag, augustus 20, 2002 14:26 |
| Eerst zag je die kleuren wel maar blijkbaar drongen die kleuren niet tot je door, groetjes jenne |
|
| Zeeroosje: | Zondag, september 23, 2001 21:18 |
| Linda, je moet de kleuren zien, ze zijn prachtig, probeer het echt waar. Je zal gelukkig zijn als het je lukt. Vele lieve groetjes en alleen sta je niet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2001 | ||
| Thema's: | ||