Zweven door eigen dromen
Zwevend gevleugeld
in de met dons strelende wind
met mijn vrijheid nooit beteugeld
verf ik de lucht met trilling
die zich in diepe lagen liefde bevind
de levende warme fibratie
verpakt mij met tijd
zo zwem ik in de vloeibare taal der denken
ik heb mijzelf bevrijd
vertrouw in de oneindigheid
want ik ben de constante verandering
zonder mij geen realiteit
dit is mijn eerste herinnering
ik heb mijzelf bevrijd
in de met dons strelende wind
met mijn vrijheid nooit beteugeld
verf ik de lucht met trilling
die zich in diepe lagen liefde bevind
de levende warme fibratie
verpakt mij met tijd
zo zwem ik in de vloeibare taal der denken
ik heb mijzelf bevrijd
vertrouw in de oneindigheid
want ik ben de constante verandering
zonder mij geen realiteit
dit is mijn eerste herinnering
ik heb mijzelf bevrijd
Reacties op dit gedicht
| Janette Scharenborg: | Zaterdag, september 10, 2005 19:25 |
| Prachtig echt waar, op naar de volgende. Veel liefs Janette | |
| eelinuh: | Vrijdag, september 09, 2005 18:46 |
| woow! mooi gedicht!!:D |
|
| Sifra.K: | Dinsdag, september 06, 2005 16:09 |
| Mooi, veel zeggend, goed neergezet Liefs, Sifra |
|
| psych: | Dinsdag, september 06, 2005 15:35 |
| heel sprekend liefs,,elze |
|
| jaŠky: | Dinsdag, september 06, 2005 14:27 |
| Mooi hoor jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bekende vreemdeling | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2005 | ||
| Thema's: | ||