wonden
mijn gedachten zijn verdwaald,
in mijn leven gefaald.
een ondraaglijke last,
mijn gevoelens vast.
eenzame nachten,
met mijn verleden in gedachten.
een eindeloos verlangen,
maar ik zit gevangen.
ik voel mij verloren,
niets kan mij nog bekoren.
wonden worden opengereten,
ik wil het niet weten.
ik wil de last niet meer dragen,
maar de wonden knagen.
ik wil ze helen,
met iemand delen.
wanhopig ben ik op zoek,
maar het is een vloek.
om iemand te vinden,
die mijn wonden wil verbinden.
op zoek naar een begin.
maar welke weg sla ik in?
in mijn leven gefaald.
een ondraaglijke last,
mijn gevoelens vast.
eenzame nachten,
met mijn verleden in gedachten.
een eindeloos verlangen,
maar ik zit gevangen.
ik voel mij verloren,
niets kan mij nog bekoren.
wonden worden opengereten,
ik wil het niet weten.
ik wil de last niet meer dragen,
maar de wonden knagen.
ik wil ze helen,
met iemand delen.
wanhopig ben ik op zoek,
maar het is een vloek.
om iemand te vinden,
die mijn wonden wil verbinden.
op zoek naar een begin.
maar welke weg sla ik in?
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Dinsdag, augustus 20, 2002 14:29 |
| Ook hier was ik spijtig genoeg nog niet bij de freakjes, maar dit was wel een heel mooi gedicht alleen spijtig van de pijnlijke inhoud, xje jenne |
|
| Zeeroosje: | Zondag, september 23, 2001 21:30 |
| je heb die iemand gevonden om ze te delen, ik wil er voor je zijn dat weet je. neem de weg naar genezing. Daar doe je mij en velen plezier mee. Ik geef om je dat weet je Liefs Roosje | |
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2001 | ||
| Thema's: | ||