Vrouw van....
vrouw van duizenden woorden
gevoelens lijken te leen
je zag ze
en je hoorde
maar voelde er geen één
want nog steeds zijn jou nachten koud
en o hoe triest...
voor je het weet ben je oud
vormen je woorden prachtige zinnen
je leefde...
maar vergat om te beminnen
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, september 11, 2005 21:15 |
| zeer prachtig neergezet liefs Dirk |
|
| m@rcel: | Woensdag, september 07, 2005 01:12 |
| heel mooi duidelijk verwoord prachtig geschreven Knuff/liefs m@rcel |
|
| Fata Morgana: | Dinsdag, september 06, 2005 23:58 |
| Lief mens van paar zinnen, snap meteen wat je bedoelt, laat ons nu maar beminnen, wij weten hoe fijn dat voelt, hé als je van de week zin hebt in bakkie of wat anders, wip dan langs, ben alleen vrijdagmiddag naar kapper, verder hier druk doende, maar als jij langs komt..... kan ik ook eventjes zitten hahaha, liefs Rumptse zus. |
|
| Rien de Heer: | Dinsdag, september 06, 2005 23:57 |
| Hoe kun je dat nu vergeten....??? Groetjes en trusten, Rien. |
|
| kimW: | Dinsdag, september 06, 2005 23:51 |
| kei goed man! heerlijk duidelijk weer. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Annemieke van der Ven | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2005 | ||
| Thema's: | ||