Geboorte!
Geboorte!
Daar lag zij – nog zo jong en dubieus klein
dat ik vreesde haar te kneuzen, of te breken
bij mijn ademhaling of simpel handgebaar
Maar ik hervond mijn moed, want moeder
deed mij voor, en ik gaf haar mijn vinger -
en mijn lach. En zie, niets vernielde haar.
Gesterkt door haar zoete kijkers, en de pret
die haar oogjes leek te dragen - voorzichtig
liet ik nog ‘n vinger langs haar bolletje gaan
En zo hield ik tenslotte, vinger na vinger
en met de weekte van een pas geboren kind -
haar heerlijk lijfje zachtjes tegen mij aan.
F.
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Woensdag, september 07, 2005 14:51 |
| heel,heel mooi Knuff/liefs m@rcel |
|
| Kuijlemans F.: | Woensdag, september 07, 2005 14:03 |
| Even voor de goede orde, ik ben nog geen vader hoor! Ik ben nog maar net kind af.. Het zou mijn gevoel zijn als het ooit zo ver mocht komen Aan al mijn groet F. |
|
| Niniki: | Woensdag, september 07, 2005 12:23 |
| Heerlijk hé.......ze breken niet zomaar hoor. Ze hebben tenslotte net al een hele nauwe reis achter de rug. Geniet er van! knuffie Nini |
|
| Mathilde: | Woensdag, september 07, 2005 09:49 |
| zo lief en teder.... daar zijn geen woorden voor... liefs, mathilde |
|
| hebus: | Woensdag, september 07, 2005 09:31 |
| tot wat een kinderaanblikje leiden kan, een fijn dichtje. een liedekijn van een kindekijn. |
|
| Innerchild: | Woensdag, september 07, 2005 07:51 |
Dit roert mij tot tranen toe, heer Kuijlemans, ... zo intens ... zo teder ... zo schoon ... zo breekbaar ! Ontroerde groet / Innerchild |
|
| Lia : | Woensdag, september 07, 2005 06:19 |
| mooi ............. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2005 | ||
| Thema's: | ||