geen wisselbeker voor de winnaar
maar slechts verliezers voor altijd.
Ik kan het niet meer, dat vechten
tegen een angst die vanaf dag één begon
en die ik het liefst tegen de muur
kapot zou willen smijten, als dat kon.
En ik wil schelden, vloeken, janken
want ik haat het wat je doet met mij
en als ik mezelf niet wil verliezen
is het misschien toch beter maar...voorbij.
Maar dat wil ik niet.
Want mocht ik alles krijgen wat ik wilde
dan is er niet zoveel wat ik verlangen zou
ik zou maar één ding wensen:
dat jij met net zo lief had
als ik jou.
Aluna: | Woensdag, februari 25, 2009 20:26 |
Zo prachtig, identiek hoe ik mij nu ook voel. x. |
|
scientist: | Woensdag, september 07, 2005 21:13 |
Schitterend gedicht van een verscheurde ziel. Hopelijk komt alles goed. |
|
m@rcel: | Woensdag, september 07, 2005 20:54 |
heel mooi verwoord, het zou heel jammer zijn voor jouw. maar misschien komt het nog goed. best herkenbaar Veel sterkte en knuffies m@rcel |
|
FireFly: | Woensdag, september 07, 2005 20:35 |
Moeilijk.. Misschien zal je wens ooit uitkomen, hoop het iig voor je :) Liefs |
|
debby dD16: | Woensdag, september 07, 2005 20:28 |
bindingsangst begint vaak met verlaatingsangst, omdat men moeite heeft om iets achter te laten durven ze ook niet te binden.. ik weet hoe het is :-(( erg moeilijk voor jullie allebij om ermee om te gaan.. Heel veel sterkte dikke knuff debby ps: mooi geschreven;) |
|
Auteur: Chispa | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 07 september 2005 | ||
Thema's: |