Te depressief...
Te depressiefBang is hij om bang te zijn
zijn heil zoekt hij in mijden
Het maakt zijn wereld wurgend klein
maar kan het niet bestrijdenZijn kleurpalet gereduceerd
verduistert pijn zijn heden
Van levenslust zich afgekeerd
en tranen zijn verledenDe hulpverlening doet zijn best
maar kan het tij niet keren
Hij hoort het wel, maar doet geen pest
van hun advies te lerenDe schuld, dat vindt hij, ligt bij hem
Zijn schaamte kent geen grenzen
De zwarte wanhoop zet hem klem......kan slechts zijn einde wensen
Reacties op dit gedicht
| radarre: | Zaterdag, september 10, 2005 19:10 |
| Mooi gedicht. Groetjes, raissa |
|
| -Black-Tears-: | Vrijdag, september 09, 2005 22:12 |
| Schitterend gedicht. Ben er helemaal stil van. Je woordgebruik is prachtig. xxx |
|
| Sifra.K: | Vrijdag, september 09, 2005 15:58 |
| nu = nut | |
| Sifra.K: | Vrijdag, september 09, 2005 15:58 |
| Jeetje * stilte * Luisteren kan geen kwaad, maar spreken zker ook niet.. en zwijgen (zoals ik) nee, dat heeft geen nu :( Liefs, Sifra |
|
| anne(16): | Donderdag, september 08, 2005 17:19 |
| *Stilte* Ontzettend mooi geschreven Liefs anne |
|
| *silliej*: | Donderdag, september 08, 2005 12:23 |
| wooww... ontzettend mooi! knuff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ertju | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2005 | ||
| Thema's: | ||