Ik ken jullie pas een jaar,
En word nu al van jullie gescheiden.
Dit voelt heel raar,
Maar het was niet te vermijden.
In dat ene jaar ben ik zoveel van jullie gaan houden,
En ik wilde jullie nog beter leren kennen.
Maar had niet verwacht ze ons scheiden zouden!
Zó kan ik jullie toch niet beter leren kennen??
Ik ken jullie goed genoeg om te weten dat ik super met jullie overweg kan!
Dat ik jullie vertrouw met hart en ziel.
En dan heb ik zin om weer met jullie in de klas te zitten, maar dan...
Dit was het grote struikelblok waar ik over viel:
We worden uit mekaar gezet!
En niet een tafeltje verderop;
Heel h2-2 Weg dr Met!
Mijn leven stond even op z'n kop...
H2-2 het fijnste jaar van heel mn leven.
En dat blijft alleen nog maar herinneringen!
Mooie herinneringen, zoals mvr. Wevers bloemen geven,
Of Hanneke, Ik en heel h2-2, Met de poezie-moezie aan't zingen...
Onze klas is nu uit mekaar.
Daar kan ik nog uren om huilen.
Want ik zit hier in H3-3 en jullie in H3-2 daar.
Wat zou ik graag met wat mensen ruilen!
Maar er is nu niets meer aan te doen.
Maar van jullie zal ik altijd blijven houden.
Ik geef jullie een dikke zoen,
En weet dat we vrienden blijven zouden.
Want die gave klas van vorig jaar,
Blijft altijd in ons hart.
Soms was onze klas best druk en raar,
Maar raar is zo gek nog niet,
En de mooie herinneringen, neemt niemand ons meer af!!!
[[ Silf, Kim, Inge, ik zal jullie nooit vergeten, en we spreken zo vaak wat af, dat we alle schade zullen inhalen..;-) Hesvvj,,]]