Ik mis je...

Van verdriet word je sterker het leven is een test,
tranen zullen verdwijnen, een herinnering is wat slechts nog rest.

Ik mis je zachte handen, en je lieve lach,
ik mis je warmte en liefde, ik mis je iedere dag.

Eens zal er een dag komen, het gemis is dan voorbij
dan durf ik weer te dromen,  dan ben ik ook weer vrij.

Nu kan ik dat  niet geloven,  het doet nog te veel pijn
maar met de kracht van boven, hoop ik ooit te zeggen,
na regen komt zonneschijn.

Waarom denk ik telkens, maar het was overduidelijk, niet
Toch mis ik je, en doet het nog steeds verdriet.

Overal kom ik je tegen, overal zie ik je gezicht,
s' nachts in het donker, maar ook overdag in het licht.

Ik mis je liefde, de warmte, en de saamhorigheid,
ondanks alles heb ik van onze relatie geen spijt.

Diep in mijn hart weet ik, dat je nooit die vriend zult zijn,
je laat het mij geloven, maar die kans is erg klein.

Ik begrijp wat er gebeurt is, ik heb er vrede mee,
Maar toch blijf ik het missen, jij en ik,  wij twee.