vertrapte zandkastelen
wie trapte mijn zandkasteel
kapot met die gracht er omheen
dat ik net had gevuld met een
bekertje water….
soldaatjes van struiketakjes
en kanonskogels gemaakt van zoete
besjes, waarvan ik ,toch vreemd, niet van
snoepen mocht, de ophaalbrug van een
zwarte zwaluw luciferdoosje
ik als koning werd aangevallen
door een aas, een aas van haat
vertrapt werd mijn droom tot stof
en ik werd verbannen tot
het moment waarop ik sterf
Reacties op dit gedicht
| Niniki: | Vrijdag, september 09, 2005 23:35 |
| knuffie Nini | |
| m@rcel: | Vrijdag, september 09, 2005 23:22 |
| stilmakend mooi.... Knuff m@rcel |
|
| Will Hanssen: | Vrijdag, september 09, 2005 22:58 |
| Maar nu ben je groot en sterk, nu kan je je droom opnieuw bouwen.... Kus...Will |
|
| Lia : | Vrijdag, september 09, 2005 22:44 |
| sommige herinneringen van mensen zijn eigenlijk te pijnlijk om terug te halen... mijn motto is....en dat weet je.. carpe diem.. kus.. Lia |
|
| Klaes: | Vrijdag, september 09, 2005 22:33 |
| Ik,wat een wangedrocht zeg,het gedicht niet maar dat kasteel,weet ik veel Groet/Klaes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2005 | ||
| Thema's: | ||