Voorbij m'n naakte huid.
Angst, ik kijk verder,
wandelt toekomst voor me uit
en zwaai ik eenmaal, tweemaal,
voorbij m’n naakte huid. Eenzaam
en onschuldig, wacht leven
daar op mij, terwijl ik aarz’lend
maar zelfzeker, 100 passen
voor me zet en seinend in gedachten,
m’n naam in liefde bet. Wetende
ik zal ontvangen, armen staan
voor me klaar, dus betreedt ik
maar de treden en fluister mezelf reeds daar.
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Zaterdag, september 10, 2005 09:45 |
| erg mooi gedicht, goed lopen en super gevonden zinnen. gr kerwin p.s. ik zou alleen "honderd" schrijven ipv "100" |
|
| Klaes: | Zaterdag, september 10, 2005 07:53 |
| prachtig Groet/Klaes |
|
| L.Bert: | Zaterdag, september 10, 2005 01:39 |
| Een heel mooi gedicht! ..Fluister mezelf reeds daar... Prachtig gewoon! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2005 | ||
| Thema's: | ||