Ik sta naast je en kijk je aan,
Jij vraagt me om je je gang te laten gaan,
Je bent aan het veranderen,
Dat gaat niet alleen tenkoste van jezelf maar ook van anderen,
De laatste tijd ben je jezelf niet meer,
Als ik je zo zie doet dat me toch wel even zeer,
Ik weet wat er allemaal gebeurd is met jou,
En je weet dat ik je ook vertrouw,
Maar je bent verblind door woede en haat,
Dat je eigenlijk niet meer je hersenen aan het woord laat,
Want als je even nadenkt weet je dat het fout is wat je doet,
En als je wil stoppen kost dat je wel veel moed,
Maar ik weet dat jij het kan, maar of je het wil weet ik niet,
Wat dat is niet iets wat je vanaf de buitenkant ziet,
Het lijkt alsof je me zover van je vandaan houd,
Maar wat doe ik dan eigenlijk fout,
Als ik je vraag wat je van me verwacht zeg je niets,
Maar je verwacht toch wel iets,
Sluit me niet buiten en vertel me wat je voelt,
Want dan pas weet ik wat je echt bedoeld,,