Onze wegen
Onze wegen
Onze wegen scheiden zich hier,
zij het net enig displezier.
Je tienertijd die ging zo snel,
nu zeg je ouwetje, vaarwel.
De weg die jij nu in zal slaan,
zie ik met lede ogen aan.
Je bent volwassen, doch onervaren,
begeeft je nog op woelige baren.
Dat zie je echter nog niet in,
het is voor jou een nieuw begin.
Maar hoe je ook van dit pad afwijkt,
ééns zeg je, m`n ouwetje had gelijk.
Onze wegen scheiden zich hier,
zij het net enig displezier.
Je tienertijd die ging zo snel,
nu zeg je ouwetje, vaarwel.
De weg die jij nu in zal slaan,
zie ik met lede ogen aan.
Je bent volwassen, doch onervaren,
begeeft je nog op woelige baren.
Dat zie je echter nog niet in,
het is voor jou een nieuw begin.
Maar hoe je ook van dit pad afwijkt,
ééns zeg je, m`n ouwetje had gelijk.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, september 11, 2005 18:18 |
| PRACHTIG VERWOORDT Liefs Dirk |
|
| m@rcel: | Zondag, september 11, 2005 12:52 |
| prachtig mooi verwoordt heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
| hiljaa: | Zondag, september 11, 2005 10:59 |
| duidelijke mooie verwoording! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Raira (Ria): | Zondag, september 11, 2005 10:43 |
| ja loslaten is moeilijk maar door ze zelf te laten ervaren wat het leven brengt komen ze ook tot inzichten mooi verwoordt liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria Soffers | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2005 | ||
| Thema's: | ||