Hij is oud,grijs en dement
Eens was hij een knappe vent.
Hij kijkt naar zijn geliefde,en streelt haar haar.
Wat vindt ik dat een lief gebaar.
Een liefde voor het leven
Hij streelt haar haar,zijn handen beven.
Zijn handen zweven in de lucht.
En zijn verstand is op de vlucht.
Zachtjes fluisterd hij haar naam.
Wij laten hem maar in die waan
Want zijn Trees zij is niet meer
Ze is al drie jaar bij onze lieve heer.
Maar zijn ogen zien haar gezicht.
En geven zijn leven een beetje licht.
Zij zal hem binnenkort verwachten
Dan zijn verdwenen al zijn klachten
Nu,oud grijs en dement.
Dan is hij weer haar knappe vent.