verscheurd
Ik heb gebeden
Maar helaas, god was er niet
Ik heb geleden
In angst en verdriet
Mijn leven was zo onschuldig en mooi
Met mijn eigen wil
Mijn leven nu, is zo kil
Gevangen in een onzichtbare kooi
Elke dag leef ik met de gedachten
Wat me is aangedaan
Dagen werden nachten
Die uit de hel waren ontstaan
Mijn leven is zo verscheurd
Je hebt geen idee
In wat voor ellende ik werd meegesleurd
Mijn gevoelens telden niet mee
Verzwakt en moe gestreden tegen een gewetenloze strijd
Ik heb gebeden, maar god had voor mij geen tijd
Hoe hard ik heb zitten smeken, niets heeft gebaat
Het had geen zin meer, het was al te laat
Wat ik me elke keer afvraag
Is of de dader weet hoeveel leed ik elke dag meedraag
Het enigste wat ik zeker weet
Is dat het hem helemaal niet speet
*~ 06-10-04 ~*
Maar helaas, god was er niet
Ik heb geleden
In angst en verdriet
Mijn leven was zo onschuldig en mooi
Met mijn eigen wil
Mijn leven nu, is zo kil
Gevangen in een onzichtbare kooi
Elke dag leef ik met de gedachten
Wat me is aangedaan
Dagen werden nachten
Die uit de hel waren ontstaan
Mijn leven is zo verscheurd
Je hebt geen idee
In wat voor ellende ik werd meegesleurd
Mijn gevoelens telden niet mee
Verzwakt en moe gestreden tegen een gewetenloze strijd
Ik heb gebeden, maar god had voor mij geen tijd
Hoe hard ik heb zitten smeken, niets heeft gebaat
Het had geen zin meer, het was al te laat
Wat ik me elke keer afvraag
Is of de dader weet hoeveel leed ik elke dag meedraag
Het enigste wat ik zeker weet
Is dat het hem helemaal niet speet
*~ 06-10-04 ~*
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Maandag, september 12, 2005 12:08 |
| herkenbaar het is verschrikkelijk en dat er zo'n mensen zijn die andere misbruiken sterkte in de verwerking! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Raira (Ria): | Maandag, september 12, 2005 10:58 |
| jeetje wat klinkt dit allemaal zwaar en verdrietig en ik ben het met je eens dat niemand het recht heeft het leven van een ander zo te vernietigen maar probeer om de pijn voor jezelf milder te maken om het terug te leggen waar het hoort jij mag er niet langer onder lijden en dat kun je doen door jezelf met liefde te aanvaarden ik geef je een warme troostknuffel liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: S@nne | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2005 | ||
| Thema's: | ||