Nederlands strand
De golven spoelen op het strand.
Spelen met schelpjes aan de vloedlijn.
De zon schitterd fel op de golven.
Speelt het bekende spel van water en licht.
De wind wakkerd aan,het wordt guur.
Zo mooi deze Nederlandse natuur.
Het zand stuift op,de duinen in.
Een zeemeeuw laat zich mee zweven op de
sterke zeewind.
Laat zich naar beneden glijden in een duikvlucht.
Even later is hij daar weer,scherp afgetekend
tegen die grijze,echt Nederlandse lucht.
Zo mooi dit strand,de duinen,de zee,en het licht.
Dit wil ik vasthouden daarom schrijf ik dit gedicht
Spelen met schelpjes aan de vloedlijn.
De zon schitterd fel op de golven.
Speelt het bekende spel van water en licht.
De wind wakkerd aan,het wordt guur.
Zo mooi deze Nederlandse natuur.
Het zand stuift op,de duinen in.
Een zeemeeuw laat zich mee zweven op de
sterke zeewind.
Laat zich naar beneden glijden in een duikvlucht.
Even later is hij daar weer,scherp afgetekend
tegen die grijze,echt Nederlandse lucht.
Zo mooi dit strand,de duinen,de zee,en het licht.
Dit wil ik vasthouden daarom schrijf ik dit gedicht
Reacties op dit gedicht
| Sifra.K: | Maandag, september 19, 2005 15:14 |
| Mooi, Ik was zaterdag uitwaaien, Ik geniet van de zilte zeelucht, Maar geniet ook van de drukte van een grote stad .. (voornamelijk Rotterdam , ben verzot op alles daarzo ) Liefs, Sifra |
|
| Fata Morgana: | Maandag, september 12, 2005 23:08 |
| Heerlijk dat je dit "vastgehouden"hebt, zo kon ik ook even uitwaaien, Fata. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sandra Bot | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2005 | ||
| Thema's: | ||