Gemeen
Gemeen
Wanneer je kijkt met andere ogen,
Naar de dingen om je heen.
Kan je bijna niet geloven,
Waarom is het zo gemeen.
Maar is het ook werkelijk waar,
Of ben je zelf zo negatief.
Is de wereld zo gemeen daar,
Heeft men niet elkander lief.
Probeer en kijk eens bij jezelf naar binnen,
Naar de spiegels van je ziel.
Zou daar het gemeen beginnen,
Of is dat net,….te subtiel.
Toch blijf ik zeggen, niet alles om je heen ,
Is wat het lijkt of is mischien.
Niet echt is alles zo gemeen,
Er is meer dat ik verdien.
Draai je emotie’s om en je gevoel,
Schep vreugde uit alles, ook het klein.
Het is jou verantwoordelijkheidsgevoel,
Om goed en gelukkig te zijn.
Er is meer wat ik verdien,
Mijn ogen ….een wonder,
Is wat ze zien………………het werkt.
Wanneer je kijkt met andere ogen,
Naar de dingen om je heen.
Kan je bijna niet geloven,
Waarom is het zo gemeen.
Maar is het ook werkelijk waar,
Of ben je zelf zo negatief.
Is de wereld zo gemeen daar,
Heeft men niet elkander lief.
Probeer en kijk eens bij jezelf naar binnen,
Naar de spiegels van je ziel.
Zou daar het gemeen beginnen,
Of is dat net,….te subtiel.
Toch blijf ik zeggen, niet alles om je heen ,
Is wat het lijkt of is mischien.
Niet echt is alles zo gemeen,
Er is meer dat ik verdien.
Draai je emotie’s om en je gevoel,
Schep vreugde uit alles, ook het klein.
Het is jou verantwoordelijkheidsgevoel,
Om goed en gelukkig te zijn.
Er is meer wat ik verdien,
Mijn ogen ….een wonder,
Is wat ze zien………………het werkt.
Over dit gedicht
| Auteur: Evelien | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2001 | ||
| Thema's: | ||