de massa
Ik loop in de massa
Slenter over straat
Verstopt tussen mensen
Het is alweer laat
Ik ben mezelf kwijt
Weet niet waar ik heen ga
Ik loop zomaar
Weet niet waar ik sta
Het lijkt alsof
Ik buiten mezelf ben
Net of ik
Deze wereld niet ken
En de massa smelt samen
Plotseling een klap
Nog 1 voetje
Nog 1 stap
En als alles helder word
Sta ik voor je deur
Onbewust herinneren
Ziel, waarom ik treur
Slenter over straat
Verstopt tussen mensen
Het is alweer laat
Ik ben mezelf kwijt
Weet niet waar ik heen ga
Ik loop zomaar
Weet niet waar ik sta
Het lijkt alsof
Ik buiten mezelf ben
Net of ik
Deze wereld niet ken
En de massa smelt samen
Plotseling een klap
Nog 1 voetje
Nog 1 stap
En als alles helder word
Sta ik voor je deur
Onbewust herinneren
Ziel, waarom ik treur
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, september 12, 2005 22:58 |
| ik heb eens een afgemat meisje gekend, ze was de dagelijkse dingen ontwend, het ging haar niet goed, al wat ze had, raakte ze kwijt, maar onafscheidelijk was ze met haar ratje, haar armen waren altijd gevuld, geduldig samen voor haar warmte zoekende schat. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sarah Gloudemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2005 | ||
| Thema's: | ||