Tot ziens
Reikend naar je hand
vingers raken elkaar nog aan
maar de afstand wordt groter
en ik moet je laten gaan
Het is tijd om te vertrekken
naar ik weet niet waar
weet je, afscheid moeten nemen
voelt toch een beetje naar
Je zegt : dit was het dan, tot ziens
en ik kijk wat verdwaasd
want ik wil niet dat je weggaat
ook al is er geen weg naast
dus raken onze vingers
elkaar nog even aan
tot ziens dan maar, het doet me pijn
om jou weg te zien gaan
vingers raken elkaar nog aan
maar de afstand wordt groter
en ik moet je laten gaan
Het is tijd om te vertrekken
naar ik weet niet waar
weet je, afscheid moeten nemen
voelt toch een beetje naar
Je zegt : dit was het dan, tot ziens
en ik kijk wat verdwaasd
want ik wil niet dat je weggaat
ook al is er geen weg naast
dus raken onze vingers
elkaar nog even aan
tot ziens dan maar, het doet me pijn
om jou weg te zien gaan
Reacties op dit gedicht
| megaheksje: | Zaterdag, juni 17, 2006 15:37 |
| hey steven keischoon gedichtje,het is juist hetzelfde wat ik de verleden week heb moeten doorstaan,en het is duidelijk,MAKKELIJK is anders . liefs megaheksje |
|
| Ils Blockhuys: | Zaterdag, september 29, 2001 15:45 |
| Ja,Steven, Het is moeilijk om afscheid van een veel betekenend iemand te nemen!!Het is moeilijk om los te laten! Ik weet hoe het voelt! Hou u goe,he!! Ils |
|
| lieke: | Woensdag, september 26, 2001 11:47 |
| hoi, prachtig geschreven. en het is nooit makelijk om afscheid te nemen, liefs lieke |
|
| CJ: | Woensdag, september 26, 2001 08:04 |
| Parting is such sweet sorrow. It's hard to say goodbye maar soms niet te voorkomen. ZOals Pramodah al zei, het was tot ziens, niet "tot nooit" liefs CJ |
|
| Goverdina: | Dinsdag, september 25, 2001 21:17 |
| Wat een prachtig gedicht. Zo mooi verwoord dat je het zo voor je ziet. liefs Goverdina |
|
| pramodah: | Dinsdag, september 25, 2001 18:44 |
| zolang ze tot ziens zegd is er hoop op een weerzien steven elk afscheid doet pijn maar hier is nog hoop....... sterkte pramodah |
|
| Sheena: | Dinsdag, september 25, 2001 17:56 |
| Stil zie ik de verwijdering ... lucht ertussen, koelt al af, tot er niets meer is, als ruimte Deze raakt me Steven ... liefs Sheen |
|
| 11je: | Dinsdag, september 25, 2001 14:00 |
| het verdriet dat een verlies met zich meebrengt heb je hier heel goed verwoord! liefs 11je |
|
| Trinity: | Dinsdag, september 25, 2001 13:53 |
| beste Steven, Dat gevoel is zeer pijnlijk, ik weet het. Maar soms is het beter zo. Soms doet uitelkaar gaan minder pijn dan uitelkaar getrokken te worden. Ik vind de manier van verwoorden heel mooi, jij bent een goede dichter, en volgens mij ook een lieve man. Blijf in jezelf geloven. Kus Trinity |
|
| Twin Go: | Dinsdag, september 25, 2001 11:56 |
| hou de verbinding met je eigen hart, lieve steven. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2001 | ||
| Thema's: | ||