taal van emoties
Ik denk in ervaring en besef
ik spreek in emoties
het is de taal die ik diep in mijn psyche tref
liefde blijft door de realiteit circuleren
we zullen altijd in deze fase verkeren
door de wet van oorzaak en gevolg wordt men berecht
we tasten onszelf aan in een gevecht
vergeef een ander voor wat hij niet wist
een illusie heeft voor hem beslist
naar het ritme van je hart moet je luisteren
ons geweten kan ons beschermen voor illusies die onze geest verduisteren
in ons hart woont goed en kwaad
maar het is slechts zaad
we kunnen kiezen voor wat zal groeien
zolang we liefde in de vorm van compassie laten vloeien
zal het leven volop bloeien
ik spreek in emoties
het is de taal die ik diep in mijn psyche tref
liefde blijft door de realiteit circuleren
we zullen altijd in deze fase verkeren
door de wet van oorzaak en gevolg wordt men berecht
we tasten onszelf aan in een gevecht
vergeef een ander voor wat hij niet wist
een illusie heeft voor hem beslist
naar het ritme van je hart moet je luisteren
ons geweten kan ons beschermen voor illusies die onze geest verduisteren
in ons hart woont goed en kwaad
maar het is slechts zaad
we kunnen kiezen voor wat zal groeien
zolang we liefde in de vorm van compassie laten vloeien
zal het leven volop bloeien
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Zondag, september 18, 2005 20:19 |
| Liefde is zielsverwarrend mooi, tenminste kan mooi zijn als men maar weet hoe die hem wil laten bloeien...onder de grijze wolken of warme zon... MOoi gedicht... Graag gelezen, Liefs Elizabeth |
|
| Oorlam: | Dinsdag, september 13, 2005 15:20 |
| dus geen kraftwerk? ok! | |
| kimW: | Dinsdag, september 13, 2005 15:14 |
| you speak the language! groet, uw medemens |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bekende vreemdeling | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2005 | ||
| Thema's: | ||