Mijn dagen zonder jou,
ik breng ze door in leegte.
De gevoelens die ik heb,
blijven staan in de kou.
Ik vond,
je maakte me gelukkig,
en ik was graag dicht bij jou.
In mijn gedachtengang
was je een toekomstige vrouw...
Ik voel me nog steeds een dwaas
omdat we elkaar hebben laten gaan.
Want ik wil nog steeds meer zijn dan goede vrienden,
ik wil je als relatie bijstaan.
Je schouders masseren,
je knuffelen en kussen,
terwijl ik zachtjes over je ruggetje streel;
zijn emotioneel moeilijke herinneringen.
En elke dag worden ze me teveel.
Ik wilde je gelukkig maken
op de beste manier dat ik kon,
met de liefste bedoelingen die ik had.
Maar,
ik weet nu,
jij hebt meer nodig dan dat,
meer nodig dan wat ik je gaf...
Ik had je moeten laten weten,
de dingen die ik bedoel.
Karlien,
ik heb je graag,
ik zie je graag,
ik hou écht ongelofelijk onbeschrijfelijk veel van jou !!!
Begrijp je wat ik nog steeds voor je voel...???