Het monster in mijn huis
Het monster in mijn huis
Er staat sinds kort
een monster in mijn huis
waar de familie met het bord
aan zit vastgekluisd.
Het braakt onmogelijke kleuren,
en krijst zenuwslopende geluiden uit,
en ik zit maar te zeuren;
'Hij staat veel te luid!'
Je bent gek, vindt iedereen,
je bent niet van deze tijd,
je staat op het verkeerde been
en het is onzin waar je voor pleit.
Maar ik kan er niet tegen,
tegen die monsterlijke draak,
zit maar te wikken en te wegen,
want die bezwaren van de rest zijn ook goed raak.
Nee, ik ben niet tevree
over die herrie-TV...
Er staat sinds kort
een monster in mijn huis
waar de familie met het bord
aan zit vastgekluisd.
Het braakt onmogelijke kleuren,
en krijst zenuwslopende geluiden uit,
en ik zit maar te zeuren;
'Hij staat veel te luid!'
Je bent gek, vindt iedereen,
je bent niet van deze tijd,
je staat op het verkeerde been
en het is onzin waar je voor pleit.
Maar ik kan er niet tegen,
tegen die monsterlijke draak,
zit maar te wikken en te wegen,
want die bezwaren van de rest zijn ook goed raak.
Nee, ik ben niet tevree
over die herrie-TV...
Reacties op dit gedicht
| manik: | Donderdag, september 15, 2005 17:04 |
| een mooie manier om te vertellen wat t.v. doet de humor in dit gedicht is goed |
|
| black cat: | Dinsdag, september 13, 2005 22:33 |
| hahahaha, die is leuk :P Liefs, dieuwy |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, september 13, 2005 22:29 |
| wil je dichten, dan heb je stilte nodig om woorden op te laten komen, wil je wat je ziet op je in laten werken, houd dan die beeldenstorm de vormenvloed beperkt, je binnenwereld komt dan weer tot leven. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: guinevere | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2005 | ||
| Thema's: | ||